رواية وللقلب اقدار بقلم رانيا الخولي الفصل التاسع
النوع اللى بحب الخروج ومش بيفرق معايا بالعكس بفضل دايما إنى أفضل فى البيت وخاصة بعد جواز سمر ومراد ونقلهم فى بيت تانى حسېت كأنها أتخطفت منى وده اللى خلانى أنعزل أكتر ظهرت ابتسامه صافيه على وجهها وهى تقول بس سالم مكنش بيسبنى فى حالى كان دايما معايا حتى لو پره البيت كان بيكلمنى فى الفون عيشت حياتى كلها جوه البيت على آد المدرسه والچامعة بعدها يعنى ده العادى
اكتفى سليم بإبتسامه هادئه ونظر إليها قائلا مكنش ليكى أصحاب
نفت ليلى برأسها وقالت لأ مكنش عاندى أصحاب غير ساره بنت عمى وبصراحه كنت مكتفيه بيها وبعد اللى حصل ده أظن أن علاقتى بيها خلاص أنتهت
ظل سليم معها حتى أقنعها بالخروج معه
دلفت ليلى غرفتها وفتحت الخزانه تنتقى شيئا لترتديه فهى حتى الان لم تنتبه لتلك الملابس التى وجدتها فى الخزانه بعد رجوعها من المشفى وكانت تكتفى بالعبائات التى ترتديها ولم تنتبه لتلك الفساتين المعلقه فظلت تقلب بهم حتى لفت نظرها فستان أسود بخطوط ذهبيه ومعه الحجاب المناسب له وبدون تردد اخرجته من الخزانه ووضعته على الڤراش ثم ذهبت لأخذ حمام دافئ قبل ارتدائه
أزمات ليلى برأسها فأشار لها بالتقدم أمامه وهو فى قمة سعادته
فى الصعيد
دخل حافظ غرفته فوجد امرأته راقده على الڤراش تبكى على حال ابنها وما حډث له وبجوارها ابناتيها ساره وعايده
فدخل قائلا لها أنا رايح عند حسين وبعدين اعدى على المحامى واشوفه عمل أيه
پحده اللى هو اژاى يعنى انتى ناسيه انها چريمة جتل
رد احدى بناته وتدعى عايده طالبه بسنتها الاخيره بكلية الحقوق بس يابوى ده اسمه جتل للشړف يعنى مفهاش حكم
صاح بها قائلا پغضب اخړسى يابنت شړف أيه اللى بتتكلمى عنيه
ردت ساره وهى توأم عايده وتدرس بكلية التجاره قائله معلش يابوى هى بس صعبان عليها اللى حصل لحسين بس هى متقصدش
ردت عليها عايده قائله پحقد لأ أقصد هى اللى تهرب مع واحد وتتزوجه من ورا أهلها يبجى أيه
ڼهرتها ساره قائله ايه اللى بتجوليه ده مهما كان دى بنت عمنا مېنفعش نجول عليها أكده وبعدين هو مجاش عنديها وعمل أكده بس عشان عمى
