قصة طلع ضبوطة بقلم ايمان رفقى

ورانا ومستغفلين رجالة الحته .
بدءت الناس تتلم وتشوف فى ايه وتسمع له. ..
الله مستغربين كده ليه يا اهل الحته السنيوره مدوراها مع الساكن الجديد وانا شفتها بعنيا شايفو ماسكها من أيدها وبيطرودها بره الله واعلم خادم منها ايه ورماها 
..
وفوقها طلبتها من ايد ابوها قلى معنديش بنات للجواز 
طبعا يا عامر هيكون عندك بنات منين بعد اللى شفته بعنيا 
حياة ومصدومه من الكلام اللى سمعاه وقررت تنزل 
بس قبل ما تنزل لقت ابوها فى وشها وبيقول لها 
خليكى يا بنتى انتى معدمتيش ابوكى عشان تنزلى لحيوان زى ده 
حياةهزة رأسها ومن حولها خاېفه على ابوها وعارفه أن هما مش اد عفران وشره 
نزل عامر واتوجه ناحية عفران وكل دا تحت نظر حسين وكل شويه حد من أهل الحاره يبص ناحيته 
عامر لعفران ..جرا ايه يا عفران انت ملكش فى الأصول وقلنا معلش لاكن ملكش كمان فى الشرف اهو دا اللى ما يتسكتش عليه ..
عفران وقرب منه الزم حدودك يا عامر هو غلطان وتقبح كمان 
يا ناس دنا شايفها بعنيا دول وهى طالعه من شقته 
كل الناس بتخبط على أيدها وبتبص لعامر بصات مش كويسه كأنهم ميعرفهوش طول عمرهم 
عامر بحزن جرى ايه يا ناس انتم متعرفوش مين عامر وحياة ولا ايه انا بنتى اشرف من الشرف 
بقى تكدبونى وتصدقوه هو تصدقو الواطى دا 
فى الوقت دا حياة كانت هتتقطع على ابوها وعلى الحال اللى هو فيه وكلام امها كمان ۏجعها 
عفاف كان مستخبى فين بس يا ربى انا قلت احنا مش قد عفران وشره يا حياة يابنتى ربنا يهديكى وافقى على حسين خلينا نسكت الحناك اللى اتفتحت علينا دى ..
ياماما هو انا عملت ايه عشان اعمل كده انا مش معيوبه ولا حصل حاجه من الكلام دا 
يابنتى العيار اللى ما يصبش بيدوش وابوكى مش حمل كسرة اكتر من كده بصى عليه يابنتى وشوفى زلته وصت الناس 
حياة وبصت عليه وهو بيعافر بين الناس عشان يبرر الموقف بس كلام عفران والصبيان بتوعه هبل الناس ولغى تفكيرهم وبالذات بعد ما قال إن حسين رفضها وطردها من شقته وكانت معيطه
حياة اټصدمة وخدة قرار لحظة تسرع من وجهة نظرها بس ياترى هيترتب ايه عليها دا اللى هنعرفه لما نكمل قراءه .
حياة راحت جرى تخبط على حسين بس هو كان فى البلكونه واتاخر لما سمع الباب ومتأكد أن هى اللى بتخبط وعارف أن دا كان هيحصل ومجهز نفسه ليه 
.
حسين فتح الباب حياة فى عينها وملامحها كلام غير اللى بتقولو ليه 
حسين ابتسم بجنب وقال .خير يا انسه حياة 
حياة بتبص له ومش عارفه تتكلم ..
حسين وحب يغيظها اكتر .ياريت لو هتقولى حاجه تقوليها عشان مستعجل افتكر انى قايل لكى همشى الساعه عشره 
حياة لا رد .حسين فضل باصص شويه ليها وجيه يقفل الباب وقال طب لما تعرفى اللى هتقوليه ابقى نورينى وقت تانى عن اذنك لسه هيقفل لقتها بتقول 
حياه موافقه 
حسين وقف مكانه بتفكير مش سامع قلتى حاجه 
حياة ..بقلك موافقه 
حسين بابتسامه وقرب منها موافقه على ايه 
حياة ومش عارفه ايه اللى حصل لها من قربه واتلخبطط فى رد الفعل ..موافقه .موافقه اتجوزك 
حسين بص فى ساعته وقال .انا اسف بس مضطر امشى دلوقت مبحبش اتاخر على ميعادى نكمل كلام لما اجى 
حياة وقفته قبل ما يدخل ومسكت ايده مش هينفع نستنى لازم تنزل لبابا وتقف جمبه 
حسين لما أيدها مسكت ايده ميعرفش ايه اللى حصل له حس احساس تانى وكمان لما بص فى عينها وكأنها بتترجاه تنزل لباباها ..
مقدرش يقول لاء وغمض عينه وقال .ادخلى جوه ومشوفكيش تحت خالص ماه ما حصل 
لف ونزل الحاره وراح ما كان ما الناس ملمومه وبعضهم لمحه واتوجهة الأنظار إليه وبدء الهمزه واللمز عليه 
راح لعامر وقال 
خير يا عم عامر فى ايه 
عفران أتدخل وقال هيكون فى ايه مثلا فى أن الحاره اتوسخت بوجود سيادتك ودا مينفعناش لامؤخذه 
حسين پغضب اما اوجهلك كلام تبقى تتكلم ووجه الكلام الباقى الحاره معزومين كلكم على خطوبتى انا والامسه حياة يوم الخميس إن شاء الله 
ولا عفران مقلكوش انى كنت بخطب الانسه حياة امبارح واتوجع اوى لما عم عامر قالو معنديش بنات للجواز 
راحت ناحيته خالتنا حسنه لو فكرسنها لسه ايوه بتاع الخضره اللى ع النصيحه ..
حسنه جرى ايه يا حاره هم انتو نسيتو نفسكم ولا ايه ملمومسن ع الراجل عشان خاطر جزار البهايم اللى معلم عليكو نفر نفر نسيتو الراجل الطيب اللى واقف جنب كل واحد فيكو وكان بيبديه على نفسه فى اى طلب يلا يلا يا اخويه انت وهو يلا اختى شوفى مصالحك 
بدءت الناس تتكسف وفيهم اللى مشى وفيهم اللى اتاسف لعم عامر وبركوله بس محدش قدر يوجه كلام لعفران خوفا منه ومن رجالته وكان عينه بتطق شرار ومش عارف يعمل حاجه 
حسنه بفرحه وفضولالف مبروك يا ابو حياة الف مبروك يا ابنى ..وحطت أيدها عليه بطبطبه ماشاء الله ماشاء الله دا انت متربى ع الغالى شكلك كده .
الا قولى يا ابنى هو انت بتشتغل ايه 
حسين بص لها باستغراب من أفعالها وسؤالها بس رد عليها عشان يريحها 
حسين .انا بشتغل سواق 
حسنه العضلات دى وسواق يلا ميضرش ..ع البركه يا ابنى 
عامر قاطعها عن اذنك يا حسنه عايز حسين فى كلمتين ..ومشى الورشه وحسين وراه 
عامر عملت كده ليه يا ابنى انا قلتلك ادينى فرصه 
حياة لسه موافقتش 
حسين حط ايده على ايده اللى كانت بتترعش متقلقش يا عم عامر حياة وافقت وهى اللى قالتلى من شويه 
عامر بفرحه يعنى بجد الكلام يا ابنى يعنى مش هوطى راسى قدام الناس 
حسين وقلبه وجعه من كلمته وهيحصل ايه لما يعرف أن الجوازه مش هتكمل ومقدرش يقول له ع الاتفاق اللى كان ناوى عليه 
متقلقش يا عم عامر وان شاء الله اجيلك بالليل وتتفق على كل حاجه 
عامر ماشى يا حسين ربنا يقدم ما فيه الخير 
..
فى الوقت دا كانت حياة متابعه كل حاجه ومن فرحة ابوها اللى كانت واضحه على وشه وهو بيسلم على حسين قلبها اطمن عليه شويه وحالها تليفون وردت الو
انسه حياة 
ايوه مين 
احنا شركة .بنبلغك أن المقابله النهارده الساعه عشره 
حياة بضيق يعنى المقابله النهارده طب ازاى انا كده مش هلحق 
احنا اسفين يا فندم دا أمر المدير ومنقدرش نعمل حاجه .وقفلت الخط 
حياة اووووف اعمل ايه يارب دنا لو مشيت دلوقت يادوب الحق 
خرجت جرى وبتنادى على فوفا ماما انا لازم أخرج حالا يا ماما الشركه مقابلتها دلوقت 
عفاف طب يا بنتى دا احنا لسه مفطرناش حتى ربنا ينكد عليه زى ما نكد علينا 
حياة وهى بتلبس وبتجهز معلش هبقى اكل اى حاجه وانا ماشيه يا قمر ابقى عرفى بابا يا فله وافتحى انتى الدكان 
عفاف بحب ربنا معاكى يا قلبى ويفتحها فى طريقك 
حياة وهى بتفتح باب الشقه ووشها لفوفا .يارب يا فوفا يارب سلام انا بقى 
خرجت ويادوب بتقفل الباب وبتظبط شنطتها من غير ما تبص قدمها خبطت فى حسين 
حياة حطت أيدها مكان الخبطه بالم وقالت 
نهارك زى عضلك حرام عليك انت صاببها