قصة طلع ضبوطة بقلم ايمان رفقى

اجى وليا حساب تانى معاكى ..مشى رايح على مكتبه بكل برود 
وحياة جابت آخرها انت بجد مش معقول ..وبتدينى أمر كمان ..لا يا حبيبى فوق انت لايمكن ..قبل ما تكمل كان وصل ليها وعينه من كتر غضبه بقت حمرا جدا ومسكها من أيدها جامد ..اقسم بالله يا حياة لو ما مشيتى حالا واختى السى فى بتاعك لتندمى على اللحظه اللى قدمتى فيها ع الشغل وساب أيدها وخرج بره المكتب وراح على منير واستناها تروح له وفعلا راحت بس كانت المفاجاه لما قالت .
استاذ منير بعتذر من حضرتك على سوء التفاهم اللى حصل
وبصت له بتحدى وقالت وانا منتظره الرد بره زى ما حضرتك طلبت سابته وخرجت بره ومنير فى دماغه مېت سؤال ومحتاج اجابه وحسين بص عليها وهى ماشيه وظهر شبح ابتسامه على وشه ..وبص لمنير ..شاور وقال له من غير ولا كلمه انا على أخرى وشابه ومشى وقال بلغ الانسه حياة اللى مش مرتبطه أنها اتقبلت وانهى اى مقابلات تانيه واستلم الشغل حالا ..
دخل مكتبه وانتظر دخولها عليه كسكرتيره له 
فى الوقت دا اتصل حسين على فريقه وبلغوه أن هما انتهم من كل حاجه ومستنين أوامره بالھجوم فى اى لحظه 
كان فى المقابل منير بلغ حياة بقبولها ووراها مكتبها وعملها مع مين واټصدمت لما عرفت انها سكرتيره له هو ..وقبل ما تكلم سألها منير عن علاقتها بحسين ..
وقالت ..مين قال إن له علاقه بيا هو ولا حاجه بالنسبالي بس هو انا اققدر اغير المدير بتاعى
ابتسم منير وقال لها واضح انك مش على علاقه بيه فعلا بس للاسف لاء 
منير ياريت تتفضلى مكتبه يا انسه حياة عشان هو طلبك 
حياة بغيظ يعنى انا لو كنا مشيت كان حصل حاجه انا استاهل كل اللى يحصلى انا استاهل ..
سابت شنطتها ع المكتب وراحت له 
حسين بكل عمليه وكأنه ميعرفهاش انسه حياة الشغل بيبدء من الساعه سبعه انتى تكونى موجوده قبلى فى المكتب وقهوتى تكون جاهزه سبعه وخمسه بالدقيقه ويكون موجود نسخه على مكتب يوميا فيها ملخص العمل بجميع الاقسام بتاع اليوم وبصل ليها لقاها بتكتب وراه وكان مفيش حاجه خالص كمل وقال عايز ملخص شامل عن المشاريع اللى تمت فى الشركه التلت شهور اللى فاتت يكونو على مكتبة فى خلال ساعتين 
نعم ..دا كان رد حياة هو ايه اللى كمان ساعتين انت بتقول تلت شهور وانا مالى انا باللى فات 
رد عليها بعصبيه وحاول ميبينش ضحكه عليها هو ايه اللى نعم ازاى تردى عليا اصلا وبعدين دا شغلك يا انسه لو مش اده تقدرى تتفضلى الباب مفتوح .
هنا بقى ضړب ع الوتر الحساس قربت حياة اكتر من المكتب بتحدى وقالت قول كده دا مش حوار مدير وسكرتيره دا كده بشتغل الوضع عشان امشى ودا بعدك 
كمان ساعتين هتلاقى التقرير قدامك يا سونه وسابته ونظرتها كلها تحدى 
حسين باندهاش سونه بنت المجنونه قالتلى سونه 
فى الخارج منير قابلها وهى خارجه شايطه من حسين وسألها ايه السبب ..
حياة صاحبك دا هتلاقيه مقتول وأما تلاقيه مقتول متستغربش لان هيكون أنا اللى قټلته اه والله زى ما بقلك كده ..
منير ومش فاهم ايه اللى بيحصل سألها هو ايه اللى حصل قالت له ع اللى حصل كله وفضل يضحك على صديقه اللى اول مره يشوف تصرفه دا وليه مش عايز حياة تشتغل بس مش عارف يسألها اكتر قال لها انا هساعدك ويلا بينا ع الارشيف 
انا اروح ارشيف مبقاش حياة بنت ام حياة أن موريته 
..
فى الحاره عفران كان وصله خبر أن الرأس الكبيره هيقابله النهارده بالليل فى المكان المعتاد أن وكان بيجهز نفسه والرجاله اللى هيروحو معاه وحسين فتح الكاميرات بالصدفه وهو بيقول لرجالته عايزكم تكونو جاهزين على عشره يا رجاله الباشا الكبير هيقابلنى عشان نتفق ع الميعاد ومش عايز غلطه 
الرجاله أوامرك يا معلم 
.
حسين اتفاجا وكان لازم يمشى عشان يعرف الفريق ويجهزو لمراقبته
خرج بسرعه وملقاش منير عشان يقولو ساب خبر مع السكرتيره بتاعته ومشى 
. ..
حسين فى العربيه ..الو ..الفريق امرك يا باشا 
حسين اجهزو عندكم خروجه بالليل عفران هيقابل الرأس الكبيره واحتمال ميعاد التسليم يتحدد فيها 
جهزو نفسكم وظبطو عرابيتو 
الفريق امرك يا باشا احنا بالفعل زرعنا أجهزتنا فى عربيته 
وهنقطع عليه الطريق ونزرع جهاز عليه ياباشا
حسين لاء سيب الزرع دا عليا انا 
امرك يا باشا 
قفل المكالمه وكمل طريقه الحاره ووقتها افتكر حياة وابتسم بخبث على شكلها لما تلاقيه مشى ومش راجع تانى .
حياة فى الارشيف يا بختك يا بنت فوفا جيتى تشتغلى اللى نفسك فيه طلعلك حسين ينبرلك فيه 
وفضلة تندب حظها وماخدتش بالها باللى سامعها ومركز فى كلامها الا وهو خلاص مش قادر يمسك نفسه واتفتح فى الضحك 
حياة بخضه انت مين وهنا من امته 
الشاب .ههههه مش قادر بجد ..هو انتى اللى كله بيتكلم عليها ..
حياة بعدم فهم متركز يا ابنى وتقول انت مين ومين اللى بيتكلم عليها 
الشاب هههههه انا اسف والله بس كلامك بجد يضحك 
.اعرفك بنفسى انا رامى اخو حسين 
حياة بدهشه حسين مين .حسين اللى انا اققصده ولا حسين تانى 
رامى بيهز رأسه ولسه بيضحك على ملامحها ايوه هو بعينه
رامى كمل ضحك بس متقلقيش انا كمان بقول عليه كده 
حياة يعنى بصره ههههه بس ازاى انت اخوه انت متاكد ان ملقتهوش قدام جامع 
رامى تصدقى فعلا ازاى انا مفكرتش فيها 
حياة شفت حاول تتأكد بقى بس انت ايه اللى جابك هنا 
بصراحه انا جيت اشوفك 
حياة ورجعت ورا خطوه هوبا لاء عندك يا معلم انا اه شيفاك لذيذ بس مش كده خالص 
رامى بضحك .انتى فهمتى ايه انا اققصد جيت اشوف اللى خرجت حسين بجلالة قدره عن شعوره ووقفت فى وشه ..
حياة واستريحت تانى .اه إذا كان كده ماشى هو لسه شاف حاجه دنا هنفخه بس استنى عليا
رامى طب انتى هنا ليه لسه 
حياة بعدم فهم لسه اللى هو ايه مش فاهمه 
رامى اققصد حسين مشى ومش راجع النهارده 
حياة بغيظ .يا ابن المنياوى ماشى حسابك تقل اوى عندى 
رامى بفضول هتعملى ايه 
حياة رفعت حاجب ..متقلقش هعمل اللى يخليه يندم 
قامت حياة وراحت تكمل شغلها بس براحتها اكتر وفعلا خلصت وودت الورق على مكتبه واخدت شنتطتها وخرجت وفى دماغها مليون سؤال واولهم لما هو غنى وله عيله ايه اللى خلاه يسكن عندنا
حسين وصل البيت واخد شاور وفتح التسجيلات اللى فاتته وعرف هيعمل ايه وجهز نفسه للطريقه اللى هيزرع بيها الجهاز فى لبس عفران وقف فى البلكونه ومستنى اللحظه اللى يبدء فيها التنفيذ
عفران كان جهز هو كمان ورجالته مستنياه فى المحل ..وحسين مستنى لحظة ظهوره عشان ينزل بس وللصدفه كانت حياة كمان واصله مع وصول عفران لمحله عفران استغل الوضع ورمى كلمتين عليها وهى ماشيه كانت النتيجه أنها ردت عليه ووصل لمبتغاه وقال احنا ملناش نصيب فيكى يا بنت عامر بس متقلقيش بدام جستى مره هتيجى مېت مره ههههه ..مكملش ضحكته من القلم اللى نزل على وشه ولسه هيمد ايده